■ پربازدیدترین مکان های دنیا بخش عمومی

یک ملاک جالب برای انتخاب مقصد در گردشگری تعداد افراد بازدیدکننده در سال است. خب طبیعی است که وقتی افراد زیادی یک مکان را برای بازدید انتخاب می‌کنند یعنی آن مکان ویژگی‌های خاص و جالبی دارد اما پربازدیدترین جاهای جهان کجا هستند؟
 

تا به‌حال چیزی در مورد سرزمین‌های فانویل‌هال یا پارک دیزنی شنیده‌اید؟ خب اگر نشنیده‌اید مقصر هستید چراکه این مکان‌ها پربازدیدتر از دیوار چین و تاج محل هندوستان هستند. یک ملاک جالب برای انتخاب مقصد در گردشگری تعداد افراد بازدیدکننده در سال است. خب طبیعی است که وقتی افراد زیادی یک مکان را برای بازدید انتخاب می‌کنند یعنی آن مکان ویژگی‌های خاص و جالبی دارد اما پربازدیدترین جاهای جهان کجا هستند؟
 

 

 

قلب نئونی
 

میدان تایم، نیویورک، آمریکا

بازدید سالانه توریست‌ها: 39 میلیون و 200 هزار نفر

می‌گویند میدان تایم نیویورک زنده‌ترین میدان جهان است که طی 24 ساعت شبانه‌روز خواب ندارد، به تعبیری هم این میدان «قلب نئونی» شهر نیویورک است. مغازه‌های بزرگ برندهای معروف، تالارهای نمایشی و پیاده‌روها و خیابان‌های سنگفرش شده که ورود اتومبیل به آن‌ها ممنوع بوده و مخصوص پیاده‌روی است، به همراه ده‌ها کافه و رستوران زیبایی‌های این میدان است. در اطراف این میدان انواع و اقسام هتل‌ها،‌ با قیمت‌های گوناگون قرار گرفته است. برای رسیدن به این میدان هم می‌توانید از تاکسی، اتوبوس و مترو استفاده کنید. در واقع خود نیویورکی‌ها می‌گویند در این شهر همه راه‌ها به میدان تایم ختم می‌شود.

 

 

طبیعت در دل شهر شلوغ
 

پارک مرکزی، نیویورک، آمریکا

بازدید سالانه توریست‌ها: 38 میلیون نفر

در نیویورک پارک‌های زیادی وجود دارد اما هیچ‌کدام به شهرت سنترال پارک نیست. این پارک در محدوده‌ای به وسعت 850 هکتار در منطقه مانهاتان قرار دارد و ارزش ملک آن میلیاردها دلار است. در این پارک شما می‌توانید پیاده‌روی کنید یا دوچرخه‌سواری، از یک باغ‌وحش زیبا دیدن کنید، یا از یک قصر زیبای متعلق به قرن نوزدهم یا در کنار یک دریاچه زیبا اندکی به آسودگی استراحت کنید.


 

 

 

معروف‌ترین آبشار جهان
 

آبشار نیاگارا، اونتاریو،‌ کانادا

بازدید سالانه توریست‌ها: 25 میلیون و 500 هزار نفر

این آبشار در مرز کشورهای آمریکا و کانادا واقع است‌ اما بیشتر بازدیدکننده‌های آن از کشور کانادا به این منطقه می‌آیند چون منظره‌ زیباتری دارد. این آبشار بسیار معروف بزرگ‌ترین آبشار جهان نیست اما به دلیل حالت خاصی که دارد و جای گرفتن آن درچند فیلم مشهور جهان،‌ معروف‌ترین آبشار جهان شده است. ارتفاع این آبشار در برخی نقاط بین 30 تا 75 متر است و هرلحظه حدود
2 میلیون متر مکعب آب از آن پایین می‌ریزد و این باعث شده است که این آبشار با تمام آبشارهای دیگر جهان فرق داشته باشد. امکانات تفریحی در نزدیکی این آبشار هم باعث شده است هر روز توریست‌های بسیاری برای تماشای آن بشتابند.

اطلاعات بیشتر در مورد این آبشار را در انتهای همین ایمیل بخوانید...

 

 

ایستگاه چندمیلیون نفری
 

ترمینال مرکزی شهر نیویورک

بازدید سالانه توریست‌ها: 21 میلیون و 500 هزار نفر

این مکان از نظر بسیاری از کارشناسان نباید در این فهرست قرار بگیرد، زیرا درواقع این محل بازدید توریست‌ها نیست بلکه محلی است که توریست‌ها از آن استفاده می‌کنند تا به نقاط دیگر شهر برسند اما مسئولان شهرداری نیویورک می‌گویند، این ایستگاه به‌خاطر تمام ویژگی‌هایش یک مرکز کاملا توریستی است. بزرگ‌ترین نقشه راهنمای جهان در مورد تمام خیابان‌های نیویورک و مسیر مترو، اتوبوس و تاکسی در این ایستگاه واقع است و بیشتر از 300 مغازه و تعداد زیادی کافه و رستوران در این ایستگاه و اطراف آن باعث می‌شود که خود این ایستگاه هم یک جاذبه توریستی محسوب شود.

 

 

لذت طبیعت‌گردی
 

قصر و جنگل فونتن‌بلو، فرانسه

بازدید سالانه توریست‌ها: 18 میلیون نفر و 500 هزار نفر

برای خود فرانسوی‌ها هم عجیب است که جنگل‌های بزرگ فونتن‌بلو بیشتر از برج ایفل، کاخ ورسای و موزه مادام توسو توریست به‌خود جلب می‌کند اما این جنگل‌های 02 هزار هکتاری که آن را زیباترین جای فرانسه می‌دانند با پارک‌ها و مناطق حفاظت شده و آثار تاریخی خود هر‌ساله توریست‌های فراوانی را از سراسر جهان به‌خود جلب می‌کند. در دل این جنگل، شکار، قایق‌رانی و دوچرخه‌سواری انجام می‌شود و کاخ‌ها و قصرهایی که از قرن دوازدهم تا شانزدهم میلادی ساخته شده‌اند با جاذبه‌های مختلف خود افراد بسیاری را جذب می‌کنند. بسیاری از کوهنوردان حرفه‌ای و آماتور هم به این جنگل‌ها می‌آیند تا در تپه‌ها و کوه‌های آلپ در حاشیه این جنگل کوهنوردی کنند. قصر معروف ناپلئون هم یکی از جاذبه‌های این ناحیه است.

 

 

توریست‌ها در قلمروی ممنوعه
 

شهر ممنوعه، پکن، چین

بازدید سالانه توریست‌ها: 17 میلیون و 250 هزار نفر

شهر ممنوعه در واقع مجموعه کاخ‌های سلطنتی است که در دوران امپراتوری مینگ ساخته شده است. این کاخ‌ها که در قلب پکن واقع هستند برای مدت 500 سال مرکز زندگی‌ امپراتوران چین بود. در مجموع مساحت این ناحیه 180 هکتار است و در کل 900 ساختمان و مجموعه را به‌خود اختصاص داده است. حالا چینی‌ها این مجموعه را «موزه سلطنتی» می‌نامند. در داخل کاخ‌ها بسیاری از اشیای تاریخی و آثار هنری دوران‌های مختلف در معرض دید عموم قرار دارد. در سال 2005 قرار شد که کافی‌شاپ‌ و فست‌فودهای غربی در این مجموعه آغاز به کار کنند اما این فروشگاه‌ها در سال 2007 تعطیل شدند ولی این موضوع تاثیر منفی روی تعداد توریست‌های این مجموعه عظیم نداشت.

 

 

کباب ترکی و قهوه ترک
 

بازار مرکزی، استانبول، ترکیه

بازدید سالیانه توریست‌ها: 15 میلیون نفر

زمانی بازار مرکزی استانبول پل میان جهان شرق و غرب بود، حالا شاید این جایگاه را نداشته باشد اما هنوز هم مرکز توجه توریست‌هاست. در این بازار می‌توانید سرامیک‌های نقاشی شده، جواهرآلات اصل و بدل شرقی،‌ لباس‌های محلی و انواع و اقسام ادویه‌جات را تهیه کنید. قدمت این بازار به بیش از 500 سال قبل برمی‌گردد و حالا با رستوران‌ها، کافه‌ها و تفریحگاه‌های مختلف توریست‌های بسیاری را به خود جلب می‌کند، به تمام کسانی که به این بازار پا می‌گذارند توصیه می‌شود که کباب ترکی و قهوه ترک مخصوص آن را از دست ندهند.

 

 

اگر ورودیه دریافت نمی‌کردند...
 

برج ایفل پاریس،‌ فرانسه

بازدید سالانه توریست‌ها: 5/14 میلیون نفر

می‌گویند این بنای فلزی مشهورترین ساخته دست بشر و نماد کشور فرانسه است. برج تمام فلزی که در سال 1889 ساخته شده هنوز هم بلندترین سازه شهر پاریس است (ارتفاع آن در بلندترین نقطه 324 متر است) و تو ریست‌ها می‌توانند تا ارتفاع 260متری آن بالا بروند. می‌دانید چرا این برج درصدر مکان‌های پربازدید جهان قرار ندارد؟ به یک دلیل ساده آن هم این‌که برای بازدید از این مکان باید پول داد. درواقع اگر با هربار ورود به آن پولی پرداخت نمی‌شد آن‌گاه این مکان پربازدیدکننده‌ترین نقطه توریستی جهان می‌شد.

 

منبع: برترینها

یک آبشار از دو کشور + عکس

 

 

 

حتما شما هم اسم آبشار نیاگارا را زیاد شنیده اید. آبشاری که به دلیل عریض بودنش شهرت جهانی پیدا کرده است، آبشاری یادگار از اواخر عصر یخبندان. زمین شناسان عمر این آبشار زیبا را بین 10 تا 15 هزار سال می دانند.

 

 

 

حتما شما هم اسم آبشار نیاگارا را زیاد شنیده اید. آبشاری که به دلیل عریض بودنش شهرت جهانی پیدا کرده است، آبشاری یادگار از اواخر عصر یخبندان.

آبشار نیاگارا یکی از زیباترین آبشارهای جهان است که در دو کشور آمریکا و کانادا قرار دارد. زمین شناسان عمر این آبشار زیبا را بین 10 تا 15 هزار سال می دانند و این آبشار نه چندان کهن، امروزه جاذبه دیدنی زیبایی است که خیلی ها را به سمت خود جلب می کند. مناطق اطراف این آبشار، به اندازه ای سرسبز و زیبا هستند که باوجود اجرای چندین پروژه عمرانی در منطقه نیاگارا، باز هم امکان تبدیل به یکی از زیباترین مکان های توریستی دنیا را دارد.

 

آبشار نیاگارا در نزدیکی شهر تورنتوی کانادا و بوفالوی آمریکاست اما برای دیدن زیبایی های این آبشار باید از کانادا آن را دید. تورنتو شهری در کشور سردسیر کاناداست که پایتخت استان انتاریو به شمار می آید. این شهر بزرگ ترین شهر کانادا است که به همراه حومه آن حدود 4 میلیون و 500 هزار نفر جمعیت دارد. همچنین طولانی ترین خیابان دنیا به نام خیابان یانگ در تورنتو قرار دارد که از کنار دریاچه انتاریو آغاز شده و به سمت شمال ادامه می یابد.

این شهر از جنوب به دریاچه انتاریو محدود است. آبشار عظیم نیاگارا در 150 کیلومتری این شهر قرار دارد و به دریاچه انتاریو می ریزد. آب این دریاچه از طریق یک رودخانه دیگر که از قسمت هزار جزیره این دریاچه آغاز می شود به اقیانوس اطلس ریخته می شود.

برخلاف تابستان بسیار زیبا، تورنتو زمستانی سرد و طلوانی دارد. بافت جمعیتی تورنتو به گونه ای است که پس از ایتالیایی ها، بزرگ ترین اقلیتی که در این شهر زندگی می کنند، چینی ها هستند. گویا نخستین کانادایی های چینی تبار حدود 120 سال پیش برای ساخت راه آهن به این کشور آمدند. پس از چینی ها، هندی ها پرجمعیت ترین گروه را در تورنتو تشکیل می دهند. از 5 یا 6 سال گذشته ایرانی ها به پنجمین اقلیت تورنتو تبدیل شده اند که بیشتر آنها افراد جوان با تحصیلات بالا هستند.

 

پیش به سوی آبشار

از تورنتو تا آبشار نیاگارا حدود یک ساعت و نیم راه است. اگر هوا آفتابی باشد، این آبشار با رنگین کمان های زیبایش جلوه ای دل انگیز را ایجاد می کند. در نزدیکی دریاچه نیاگارا قایق هایی هست که به گردشگران کرایه می دهند تا با تمام وجود بتوانند هیجان و زیبایی آبشار را حسب کنند و می توان سوار آنها شد و نهایت لذت را برد. گویا نخستین کسی که جرات کرده با قایقش به جنگ آب های نیاگارا برود زنی 60ساله بوده که در دهه 1950 این کار را انجام داده و زنده هم مانده است. تا دلتان بخواهد وسیله بازی آنجاست که گردشگران و مسافران در کنار دیدن نیاگارا حوصله شان سر نرود. به ویژه وسیال بازی هوایی که نماهایی زیبا از آبشار را به دیدگان می آورد.

بخشی از آبشار نیاگارا در خاک آرمیکا است و بخشی دیگر از آن در خاک کانادا و اگر رو به روی آبشار کانادا بایستید، آبشار آمریکا و خاک آنجا را می توانید ببینید. البته آبشار آمریکا آنقدر کوچک است که توجه کسی را جلب نمی کند و بیشتر آمریکایی ها نیز برای دیدن آبشار نیاگارا به کانادا می آیند. پلی به اسم «رنگین کمان» دو کشور را به هم متصل می کند.

 

آبشار نیاگارا عظمتی فوق العاده دارد. می توان ساعت ها به آن خیره ماند و خسته نشد و حتی گذر زمان را هم نفهمید. آنجا معمولا هوا برای گردشگران خوب است و می توان سنگ های عیمی را که آب از رویشان به پایین می ریزد، دید اما ذرات آب کمتر اجازه می دهد که طرف کانادایی آبشار را از خاک آمریکا که درواقع زیباتر هم است، مشاهده کرد. نیاگارا یکی از مناظر طبیعی دنیا است که اسم و رسمش برای بسیاری از گردشگران حرفه ای است.

ویژگی های طبیعی آبشار

آبشار نیاگارا از فروریختن رودخانه ای که از شمال ایالت نیویورک آمریکا به طرف جنوب ایالت اونتاریو در کانادا در جریان است پدید می آید. حجم آب رودخانه و عرض آن با رودخانه کارون در ایران تقریبا قابل مقایسه است. رودخانه درواقع مرز میان آمریکا و کانادا است.

آبشار از سه قسمت تشکیل شده است. یک قسمت کوچک تر که حدود 500 متر با قسمت اصلی فاصله دارد. در قسمت اصلی، رودخانه دوشاخه می شود و جزیره زیبایی به نام جزیره بز در میان آن دیده می شود. سرانجام، دو آبشار متصل به هم با زاویه تقریبی 90 درنتجه پدید می آید. ارتفاع آبشار در این قسمت 55 متر است. بیشتر آب هایی که از این ارتفاع فرو می ریزند به صورت پودر درآمده و دوباره به هوا بازمی گردند.

آنچه این آبشار را منحصر به فرد کرده حجم آبی است که از این ارتفاع فرو می ریزد.

 

در هر دو طرف رودخانه ساختمان های بلند و ساحل زیبایی برای تماشای آبشار ساخته اند و گردشگران زیادی در کنار این ساحل با دوربین و بدون دوربین به تماشای آبشار نشسته اند.

در کنار تماشای آبشار از ساحل، دو محل نیز در زیر آبشار برای دیدن آن وجود دارد که یک محل مربوط به کانادا و دیگری مربوط به آمریکا است و برای ورود به آنها باید بلیت تهیه کرد.

در نزدیکی آبشار در ایالت اونتاریو شهری به نام شهر دریاچه ای نیاگارا وجود دارد که در قرن نوزدهم تفرجگاه ییلاقی اشراف بوده است و امروزه این شهر مورد توجه گردشگران زیادی قرار دارد. فروشگاه های این منطقه محلی برای حضور دایمی گردشگران است.

با پهنای 323 متر و ارتفاع 57 متر، هر ثانیه حدود 60 هزار لیتر آب از این آبشار به پایین سرازیر می شود. به عبارتی در هر دقیقه نزدیک به 94 درصد از آب نیاگارا یا چیزی در حدود 84 میلیون گالن آب از آبشار نعل اسبی سرازیر می شود. علاوه بر زیبایی شگفت انگیز، این جریان آب، یکی از اصلی ترین منابع تولید برق منطقه نیز به شمار می آید.

علت اصلی شهرت آبشار نیاگارا نه به علت ارتفاع آن بلکه به علت عریض بودن آن است. به طور متوسط نزدیک به 110 هزار مترمکعب آب از آبشارها در دقیقه سرازیر می شود.

 

آبشار چه زمانی به وجود آمد

این آبشار در پایان آخرین دوره یخبندان، ذوب تدریجی و سرریزشدن یک دریاچه منجمد باستانی روی معبر سنگی که میان این دریاچه و دریاچه انتاریوی کنونی وجود داشته، پا به عرصه وجود گذاشته است. در طی هزاره ها، دریاچه پشت ابشار کوچک و کوچک تر شده و جای خود را به دریاچه «ایری» کنونی داده است. فرسایش طبیعی بر اثر فشار آب چندین کیلومتر محل آبشار را به عقب برده و به جای کنونی اش رسانده است. این مجموعه آبشار در سال 1604 توسط گروه اکتشافی فرانسوی به رهبری ساموئل چامپلین (جغرافیدان، طراح و مکتشف فرانسوی که بنیانگذار کبک نیز نامیده می شود) کشف و ثبت شد. همچنین در سال 1697 میلادی نیز این آباشر را گزارش داده بود. این گزارش را یک مبلغ مذهبی و کاشف فرانسوی به نام پدر لوئی هانپن نوشته بود. پدر هانپن، در سال 1678 میلادی ضمن سفری به دنیای جدید همراه با سوردولاسال، آبشار مزبور را دیده بود. پیش از آن سرخپوستان منطقه قرن ها به وجود این آبشار آگاه بوده و آن را مکانی مقدس می دانستند. صدای مهیب و رعدآسای ابشار در آن زمان موجب شده بود سرخپوستان آن را محل زندگی خدای رعد بدانند و مراسمی برای بزرگداشت این خدا در این مکان برپا کنند.

روزی که نیاگارا خشک شد

42 سال پیش، مهندسان ارتش ایالات متحده، آبشار نیاگارا را خشک کردند تا بتوانند حجم عظیم صخره هایی را که در بستر آبشار ریخته بودند، جا به جا کنند. اکنون تصاویر جدیدی از این رویداد منتشر شده است. رانش زمین در سال های 1931 (1310 خورشیدی) و 1954 (1333 خورشیدی) در محوطه نیاگارا، صخره های زیادی را به بستر آبشار روانه کرد و بررسی های دقیق تر نشان داد وجود این صخره ها می تواند به اثرات زیانباری منجر شود. این شد که در سال 1969 (1348 خورشیدی)، مهندسان ارتش با احداث سدی روی رودخانه، مسیر آب را از آبشار نیاگارا منحرف و برای اولین بار در 12 هزار سال گذشته، این آبشار را خشک کردند.

منبع: روزنامه هفت صبح